Бізде аштық терең

361 аштық біздің ішімізде«Бәрі саған күтеді, ал сен оларды уақытылы тамақтандырдың. Қолыңды ашып, жаратылыстарыңды тойдың...» (Забур 145:15-16 Барлығына үміт).

Кейде ішімнен айқайлаған аштық сезінемін. Менің ойымда оны елемеуге және оны біраз уақыт басуға тырысамын. Бірақ кенеттен ол тағы да жарыққа түседі.

Мен тілек, тереңдікті тереңірек түсіну туралы тілек, басқа нәрселермен толығуға тырысып жатқандығымыз туралы айтамын. Мен Құдайдан көбірек тілейтінімді білемін. Бірақ қандай да бір себептермен бұл айқай мені қорқытады, өйткені ол мен бере алмағанымнан көбірек сұрайды. Егер мен олардың қорқынышты жақтарын көрсететін адамдарға жол берсем, бұл қорқыныш. Бұл менің осал екендігімді көрсетіп, менің бір нәрсеге немесе үлкенірек адамға тәуелді екендігімді көрсетер еді. Дәуіт Құдайға асыққан, оны жай сөзбен жеткізу мүмкін емес еді. Ол забур жырына жазған, бірақ оның не айтуға тырысқанын әлі де түсіндіре алмады.

Айтайын дегенім, бұл сезімді бәріміз анда-санда бастан кешіреміз. Елшілердің істерінде 17,27 Онда былай делінген: «Ол мұның бәрін адамдардың өзін іздегенін қалағандықтан жасады. Олар оны сезініп, таба білуі керек. Расында да, ол біздің әрқайсымызға соншалықты жақын!» Бізді Құдай қалауымыз үшін жаратқан. Ол бізді тартқанда, біз аштық сезінеміз. Көбінесе біз бір сәт үнсіздікпен немесе дұға етеміз, бірақ біз оны іздеуге уақыт таба алмаймыз. Біз оның дауысын есту үшін бірнеше минут күресеміз, содан кейін бас тартамыз. Біз тым бос емеспіз, әйтеуір, оған қаншалықты жақындағанымызды көрсек болды. Біз шынымен бірдеңе естиміз деп күттік пе? Олай болса, өміріміз соған байланысты болғандай тыңдамас па едік?

Бұл аштық, оны біздің жасаушы қанағаттандырғысы келеді. Оны емізудің жалғыз жолы - Құдаймен уақыт өткізу. Егер аштық күшті болса, біз оған көп уақытты қажет етеміз. Барлығымыз бос емес өмір сүреміз, бірақ біз үшін ең бастысы не? Біз оны жақсырақ білуге ​​дайынбыз ба? Сіз қаншалықты дайынсыз? Егер ол таңертең бір сағаттан артық уақыт сұраса ше? Ол екі сағат, тіпті түскі үзіліс сұраса ше? Ол мені шетелге барып, бұрын Ізгі хабарды естімеген адамдармен бірге өмір сүруімді сұраса ше?

Біз өз ойымызды, уақытымыз бен өмірімізді Мәсіхке беруге дайынбыз ба? Бұл сөзсіз қажет болады. Сыйлық көп болады және көптеген адамдар сіз мұны істегендіктен біле алады.

дұға

Әке, маған сені шын жүректен іздеуге ерік бер. Сізге жақындағанда бізбен кездесуге уәде бердіңіз. Мен бүгін сенімен жақынырақ болғым келеді. Аумин

Авторы: Фрейзер Мердок


PDFБізде аштық терең